Sağlık: 1948 DSÖ Tüzüğü’nde sağlık ‘’Yalnızca hastalık veya sakatlığın olmaması durumu değil, fiziksel, sosyal ve ruhsal refah durumu, sağlığın teşviki ve geliştirilmesi bağlamında sağlık, soyut bir durumdan çok fonksiyonel terimlerle anlatılabilen bir sonuca ulaşılma aracı olarak. İnsanların bireysel, ekonomik olarak verimli bir yaşam sürmesine izin veren bir kaynak olarak düşünülmektedir. Sağlık, günlük yaşam için bir kaynaktır, hayatın amacı değildir. Sosyal ve kişisel kaynakları ve fiziksel kapasiteyi öne çıkaran pozitif bir kavramdır.’’
Hastalık: DSÖ’nün yapmış olduğu tanıma göre fiziksel akılsal ve sosyal tam bir iyilik halinin yokluğuna denir. Hastalık sadece dokuların ve organların fizyolojik fonksiyonlarını yerine getirememesi değildir. Aynı zamanda sosyal ve kültürel bir olgudur.
Koruyucu Sağlık Hizmetleri
Koruyucu sağlık hizmetleri hastalığın önlenmesi ve sağlığın korunması için alınan her türlü tedbirlerin alınmasıdır. 3 düzeyde ele alınır:
- Primer koruma: Kişisel ya da toplumsal düzeyde sağlığın geliştirilmesi amacıyla, dengeli beslenme çevrenin güvenli hale getirilmesi aşılanma, ruhsal ve fiziksel yönden iyi durumda olmak için önlem alınmasına denir.
- Sekonder koruma: Erken tanı veya tedavi önlemlerinin toplumsal veya kişisel açıdan alınmasıdır.
- Tersiyer koruma: Hastalık nedeniyle gelişebilme ihtimali olan sakatlık veya yaralanmaların en aza indirgenmesi, hastanın yeni durumuna uyumunun artması için alınan önlemlerdir. Rehabilite edici hizmetler alanına girer.